پودر آويشن

پودر آويشن:

تاریخچه آویشن:

مصریان باستان از آویشن برای مومیایی کردن استفاده می کردند. یونانیان باستان از آن در حمام های خود استفاده می کردند و آن را به عنوان بخور در معابد خود می سوزاندند و معتقد بودند که منبع شجاعت است.

گمان می رفت که گسترش آویشن در سراسر اروپا به خاطر رومیان بوده است، زیرا آنها از آن برای تمیز کردن اتاق های خود و “عطر و طعم معطر به پنیر و لیکور” استفاده می کردند.

در قرون وسطی اروپا، این گیاه برای کمک به خواب و دفع کابوس‌ها در زیر بالش قرار می‌گرفت. در این دوره، زنان اغلب به شوالیه ها و جنگجویان هدایایی می دادند که شامل برگ های آویشن نیز می شد، زیرا اعتقاد بر این بود که این هدایایی برای حامل شهامت می آورد.

آویشن همچنین به عنوان بخور استفاده می شد و در هنگام تشییع جنازه روی تابوت ها قرار می گرفت، زیرا قرار بود عبور به زندگی بعدی را تضمین کند.

شرایط کاشت آویشن:

آویشن بهتر است در مکانی گرم و آفتابی با خاکی با زهکشی خوب کشت شود. به طور کلی در بهار کاشته می شود و پس از آن به صورت چند ساله رشد می کند. می توان آن را از طریق بذر، قلمه یا تقسیم قسمت های ریشه دار گیاه تکثیر کرد.

خشکسالی را به خوبی تحمل می کند. این گیاه می تواند انجماد عمیق داشته باشد و به صورت وحشی در ارتفاعات کوهستانی رشد می کند. در دامنه های خشک به خوبی رشد می کند و از طریق قلمه تکثیر می شود. پس از گلدهی می توان آن را هرس کرد تا چوبی نشود.